Τα βιβλία των επιστημών όχι μόνο δεν έχουν ευνοηθεί από το χαρτί, αλλά έχουν ταλαιπωρήσει αφάνταστα μαθητές, φοιτητές, καθηγητές, επαγγελματίες επιστήμονες και γενικά κάθε ενδιαφερόμενο για την Ιστορία, τη Φιλοσοφία, την Κοινωνιολογία, την Οικονομία, την Πολιτική, τις εκλαϊκευμένες εκδόσεις Φυσικής, Βιολογίας... ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Τα τυπωμένα επιστημονικά βιβλία, αλλά και τα εκλαϊκευμένα βιβλία αναφοράς μοιάζουν αρκετά ξεπερασμένα στο περιβάλλον της ψηφιακής τεχνολογίας.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Τα βιβλία γνώσης, όπως κάθε άλλο βιβλίο, διαβάζονται σειριακά, σελίδα-σελίδα. Άλματα σε άλλα κεφάλαια, στο ευρετήριο ή σε παραπομπές στο ίδιο βιβλίο ή ακόμη και σε άλλα βιβλία, δημιουργούν εφιάλτες στον αναγνώστη που προσπαθεί να διατηρήσει τη γραμμική ανάγνωση και τη συνέχεια της κατανόησης της ύλης του. Αν προσθέσουμε και την αναζήτηση πρόσθετης πληροφορίας στο Internet ή την επεξήγηση σε λήμματα λεξικών, μοιάζει σαν το «ταξίδι» να έχει τη σημασία και όχι η επιστροφή σε αυτό που διάβαζε ο αναγνώστης.
Η διαδικασία κατάκτησης της γνώσης δεν είναι γραμμική. Αντίθετα, προσιδιάζει από τη φύση της σε δίκτυο. Δηλαδή, κάθε επιμέρους έννοια συνδέεται με πολλές άλλες του ίδιου ή διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου. Αν προστεθεί σε αυτό και η πληθώρα των προσεγγίσεων για το ίδιο θέμα, που αποτυπώνονται με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικά μέσα, είναι προφανές ότι η πολυπλοκότητα διογκώνεται με γεωμετρικό πρόοδο.
Οι αναγνώστες-μελετητές τέτοιων εκδόσεων σημειώνουν στα περιθώρια, υπογραμμίζουν φράσεις, εγκλείουν παραγράφους σε αγκύλες, χρωματίζουν με μαρκαδόρους, κολλάνε σημειώματα ή σελίδες από άλλα βιβλία, ζωγραφίζουν βέλη με διάφορα χρώματα για να δώσουν έμφαση σε σημεία του κειμένου, φτιάχνουν στις σημειώσεις τους δικούς τους πίνακες περιεχομένων κ.λπ.
Τα προβλήματα ανάγνωσης αυτού του τύπου επιλύονται με τη συμβολή δύο δράσεων.
Πρώτα, με την ηλεκτρονική έκδοση της ύλης με τρόπο που να μην είναι πιστό αντίγραφο της έντυπης, αλλά να είναι δομημένη με πολυδιάστατα και πολυεπίπεδα χαρακτηριστικά. Αυτό επιτρέπει την πρόσβαση με πολλαπλούς πίνακες περιεχομένων, με διαδραστική επιλογή και ανάγνωση των παραπομπών, των εικόνων, των πινάκων και των σχεδίων, με πολλαπλές παρουσιάσεις τμημάτων του περιεχομένου ανάλογα με το επίπεδο γνώσεων του αναγνώστη ή την επιστημονική σκοπιά ενδιαφέροντός του για την ύλη.
Για παράδειγμα, ένα ηλεκτρονικό βιβλίο εγκληματολογίας θα μπορεί να διαβαστεί από μεταπτυχιακούς φοιτητές αλλά και από απλούς ενδιαφερόμενους, αφού συγκεκριμένα τμήματά του μπορεί να ενδιαφέρουν ψυχιάτρους, κοινωνιολόγους, φοιτητές νομικής που θα παραπέμπονται σε σελίδες του με αναφορά σε ευρήματα ερευνών τα οποία συνέβαλαν στη νομολογία.
Η δεύτερη σκοπιά αφορά την επέμβαση του αναγνώστη στο ηλεκτρονικό υλικό χωρίς να το αλλοιώνει. Δηλαδή να μπορεί να πραγματοποιεί με ηλεκτρονικό τρόπο όλες τις επεμβάσεις που συνήθως γίνονται πάνω σε ένα τυπωμένο βιβλίο.
Η προσθήκη από τον χρήστη πρόσθετου περιεχομένου με σύμβολα, κείμενα και συνημμένα αρχεία έχει τεράστια πρακτική σημασία, γιατί ο Marginalia Composer προσφέρει τη δυνατότητα αναζήτησής τους με λέξεις κλειδιά και στη συνέχεια με ένα κλικ να ανοίγει το βιβλίο στη σελίδα που αφορά η σημείωση που έχει επιλεγεί.
